beraber asıl bağlı faktör çalışanın ta kendisidir.
Bu kişi bazen talaşlı imalat atölyesindeki bir işçi olabildiği gibi hastanedeki resepsiyon görevlisi de olabilir. Sanılanın aksine fabrikalarda, servis hizmeti veren işletmelerde sahayı işgören yönetir. “Hayır ben yönetirim” diyen yöneticiler ise gerçekte sahayı değil, kişileri iyi yönetir.
Yöneticinin performansı görselleştirmesi ise gelişmeyi
ve sürekli iyileştirmeyi beraberinde getirir. Yalın üretimin
temel dayanaklarından biri de görselleştirmedir.
Eskilerin deyimiyle alameti farikası bize ait olan bir sloganımız şu şekildedir: “Bakmazsan göremezsin,
görmezsen algılayamazsın, algılayamazsan
anlayamazsın ve anlayamazsan yönetemezsin”
Her incelediğimiz organizasyonda eksikliğini gördüğümüz ve aynı hızla uygulamaya koyduğumuz bir konu da “Görsel Performans Yönetimidir”. Çoğunlukla üretim sahası kolay algılanabilir ve çıktıları daha hızlı ölçülebilir olduğu için işe oradan başlar ve başarılı uygulamalardan sonra diğer süreçlere yayılım sağlarız. Üretim sahasındaki “Görsel Performans Yönetimi” sadece kimin ne kadar ürettiğini veya nerede kaç tane hatalı ürün meydana geldiğine dair bir dedektiflik değildir. Ana amaç çalışanın kendi performansını izlenir kılması ve kendi performansını geliştirdikçe takdir ve tanıma sistemine paralel kendi kişisel kariyer gelişimini sağlamasıdır. Bu gerçekleştiği takdirde çalışan kendisini ve çevresini geliştirecek, kendisine sunulan “Sürekli İyileştirme” olanaklarını kullanarak “Öğrenen Organizasyon” yolculuğuna katılacaktır. Bunların gerçekleşmesini sağlayan yöneticiler
ise aynı zamanda “Lider” ve “Koçluk” boyutlarında
gelişmiş üst kademe yöneticiler haline gelecektir.
